علیرضا هستم...احمدی روشن

خیلی وقت است که هنوز بابایم به خانه برنگشته...

دلم خیلی برایش تنگ شده...

مادرم میگوید که او به ماموریت رفته...

نمیدانم چرا  ماموریتش این بار  انقدر طول کشید؟

...................................

یک وقت گریه نکنی علیرضاجان...پدرت برای سرفرازی کشورمون رفته ماموریت

اگه یه وقت دوباره رفتی پیش رهبر ..بهش بگو واسمون دعا کنه...

تا بفهمیم...تا چشممان باز شود...

بروی حقایقی که غرب سعی در کتمان ماندن آنها دارد...

جنازه پسرشونُ که آوردند

چیزی جزء دو سه کیلو استخون نبود

پدر سرشو بالا گرفت و گفت :

 حاج خانم غصه نخوری ها !!!

دقیقا وزن همون روزیه که خدا

 بهمون هدیه دادِش

بلنــدش کردم

دیــدم داره مثل ابـر بهار گریــه میکنه...

با تعجب بهش گفتم

حاجی شما توی ایـن سالهای مجروحیتت

یــه بار آخ نگفتی

 {دَرد} دآرد !!!!!

زنـבگـے دَر عَصــــرے کـﮧ شُعآرِ مـَردُمآنـش "مآ اَهلِ کوفـﮧ نیستیمــ بآشَـد"

امآ

طلحـﮧ و زُبیـــــــرهآ בر وسط میدآن عربَـده کشــے کنند و

{علـے} هَمُچنآن تنهآ بمآنـَد

 هنوز هستیم مایی که نابود میکنیم

آنکس را که مایه ی اندوه رهبرمان گردد ...

آقا جون ... اشک نریز ... اشکات آتیشمون میزنه...

عزيزتر از جونم الهي مادر قربونت بشه

وقت رفتن قد رعناي علي اكبرو داشتي مادر!!

چرا علی اصغر برگشتی فدات شم

از عزادارانی که قسمتشون نشد برن کربلا دعوت میکنیم

که یک دل سیر گریه کنند برای

حضرت رقیه که اونم اربعین کربلا نرفت!!!