دم افطار که بی تاب تر و تشنه ترم...

می شوم غرق علمدار...، عمو...، آب...، حرم..

بعد یاد تو می افتم که غریبی آقا...

تو کجا دعوتی افطار؟ چرا بی خبرم؟  

اللهم عجل لولیک الفرج ...

از عرش صدای ربنا می آید
  آوای خوش خدا خدا می آید 
فریاد که درهای بهشت باز  کنید 
میهمان خدا سوی خدا می آید
ای آنکه تویی ز سوز جانم آگاه
به درگهت آورده ام از غصه پناه
رسم است که تحفه ای بر دوست دهند
این تحفه ماست کوله باری ز گناه

ماه رمضان  مبارک